تاریخ : 10 فروردین 3 17:11
3
مهدی هاشمی: آن قدر مصيبت و ناراحتی، آوار شده كه فكر و تمركزی براي سينما باقي نمی ماند!

مهدی هاشمی: آن قدر مصيبت و ناراحتی، آوار شده كه فكر و تمركزی براي سينما باقي نمی ماند!

  • کد خبر : 215151
  • 21 شهریور 0 13:10
مهدی هاشمی: آن قدر مصيبت و ناراحتی، آوار شده كه فكر و تمركزی براي سينما باقي نمی ماند!
مهدی هاشمی:آنقدر مصيبت و ناراحتي سر ما آوار شده كه فكر و تمركزي براي سينما باقي نمي‌ماند.

به گزارش شاخص؛ مهدي هاشمي بازیگر سینما و تلوزیون بمناسبت روز ملی سینما صحبت کرد.

آنقدر مصيبت و ناراحتي سر ما آوار شده كه فكر و تمركزي براي سينما باقي نمي‌ماند

باورتان مي‌شود اصلا يادم نبود كه امروز روز سينماست؟ اين روزها آنقدر تعداد مرگ و ميرها در كشورمان زياد است و حال و احوال مردم به دلايل گوناگون به‌هم ريخته كه اصلا و ابدا به چيزهاي جانبي فكر نمي‌كنم. آنقدر مصيبت و ناراحتي سر ما آوار شده كه فكر و تمركزي براي سينما باقي نمي‌ماند. يعني اگر همفكری باقي بماند طبيعتا به چيزهاي ديگر است.

سينما و كار را به اميد همين مردم در ايام سخت كرونايي تعطيل نكرديم و نمي‌كنيم

براي سينما جان مي‌كنيم و با جان و دل‌مان كار مي‌كنيم ولي قبول كنيد كار شادابی لازم را ندارد يعني نمي‌شود كار باطراوتي انجام داد.

براي اينكه احوالات اصلا خوب نيست و هنرمند هم بخشي از اين جامعه‌اي است كه در آن زندگي مي‌كنيم و بيرون از آن نيست. همين سينما بر اثر كرونا بسياري از بزرگان خود را از دست داد. خانم فرشته طائرپور و بسياري از دوستان، ديگر بين ما نيستند…

فعالیت های تازه مهدی هاشمی

اين روزها مشغول بازي در سريالي با عنوان «شبكه مخفي زنان» به كارگرداني افشين هاشمي و تهيه‌كنندگي جواد نوروزبيگي هستم كه بيشتر وقت من را به خود اختصاص داده و طبيعتا بخشي از ذهنم معطوف به اين كار و نحوه بازي من است ولي واقعا مي‌گويم رهايي نيست. نمي‌توانيم به مصيبت‌هايي كه بر سر هموطنان ما مي‌رود فكر نكنيم.

چرا جان اين همه آدم مفت و مجاني بايد از بين برود؟

اجازه بدهيد از اتفاقات كشور براي شما مثال بزنم اينكه روزانه در كشور ما هفتصد يا ششصد نفر جان‌شان را از دست مي‌دهند آيا بايد فكر كنيم از اين به بعد مردم ديگر زنده نمي‌مانند؟ قطعا اين‌طور نيست و حتما همه مردم ديگر به امورات و زندگي خود ادامه مي‌دهند.

طاعون‌ها، وبا‌ها و بسياري از بيماري‌هاي ديگر به سرزمين ما حمله‌ور شده اما با هر سختي و مشقت، ايام تاريك بر مردم گذشته است، اين روزها هم مي‌گذرد. اما آنچه باعث به‌هم ريختگي ذهن من مي‌شود و برايم پرسش است اينكه چرا ما نتوانستيم از اين مرگ و ميرها جلوگيري كنيم ؟ چرا جان اين همه آدم مفت و مجاني بايد از بين برود؟ اين فقط سوال من نيست سوال خيلي از هموطنان ماست.

مي‌توانست اين واقعه تلخ براي ما جور ديگري رقم بخورد و مسوولان وزارت بهداشت مدبرانه با اين موضوع برخورد كنند ولي افسوس…

مقایسه اهمیت بزرگان هنر در ایران و سایر کشورها برای مسئولان

همين ديروز داشتم تشييع جنازه بازيگر مشهور چند دهه پيش فرانسه را در يكي از ميدان‌هاي بزرگ پاريس مي‌ديدم كه اكثر بزرگان فرانسه از رييس‌جمهور گرفته تا بزرگان ديگر حضور داشتند. با پرچم فرانسه دور تابوت با موسيقي موريكونه با شكوه هرچه تمام‌تر اين مراسم برگزار شد.

ياد بازيگر بزرگ تاريخ تئاتر و سينماي خودمان افتادم. عزت‌الله انتظامي كه در بي‌توجهي تمام از ميان ما رفت. ببينيد تفاوت ره از كجاست تا به كجا … ولي به اين نكته اهميت دهيم كه سينما به راه خودش ادامه مي‌دهد كما اينكه در سراسر جهان اين‌گونه است و از قديم‌الايام اين‌گونه بوده؛ فعاليت شبكه نمايش خانگي هم به اين جمع اضافه شده كه به نظر من بسيار خوب است. همه ما به زندگي بخور و نمير خود ادامه مي‌دهيم اما آنچه فراموش شدني نيست و جانفرساست اين حجم از مرگ و ميرهاست.

هر دو مرحله واكسن را زدم

هر دو مرحله واكسن را زدم. مي‌دانيد كه ما بازيگران مقابل دوربين نمي‌توانيم از ماسك استفاده كنيم. نه اين سريال كه الان بازي مي‌كنم، در همه كارها در بسياري از صحنه‌ها بازيگران مقابل هم بدون ماسك بازي مي‌كنند اما اينكه به كرونا مبتلا مي‌شويم يا نمي‌شويم اين ديگر شانسي است. ولي خب نمي‌توانيم در خانه بمانيم و كار هم نكنيم.

متاسفم كه بايد بگويم همه‌چيز ما در كشور جهان سومي است

در وهله اول براي همه همكارانم در اين ايام سخت آرزوي صحت و سلامت دارم و اميدوارم همگي تندرست باشند و در عافيت زندگي كنند. اينكه مجبور نباشند روزي ۱۶ يا ۱۷ ساعت كار كنند و زحمت بكشند و كار كردن در سينما قاعده داشته باشد.

متاسفم كه بايد بگويم همه‌چيز ما در كشور جهان سومي است. وقتي در فيلمي يا سريالي مشغول به كار مي‌شويم با آمدن و رفتن روزي ۱۶ ساعت وقت ما گرفته مي‌شود.

همه از صبح كه بيدار مي‌شويم به صورت فشرده كار مي‌كنيم، از تهيه‌كننده‌ها گرفته كه به دنبال اين هستند در كارهاي‌شان ضرر نكنند تا بازيگراني كه به دنبال درآمد بيشتر هستند.

اين چرخه همين‌طور ادامه دارد. به نظر من غير از آدم‌هايی محدود در سينما همه برده فرهنگي هستيم؛ برده پركاري با درآمد كم. نمي‌دانم ادامه ماجرا به كجا ختم مي‌شود ولي براي همه همكارانم در سينما آرزو مي‌كنم كارها قاعده و قانوني داشته باشد و نظرم اين است كه ما اگر هزاران جايزه جهاني هم كه بگيريم تا وقتي پشت صحنه سينما و تلويزيون درست نشود و ما عوامل مجبور باشيم روزي ۱۶ ساعت كار كنيم و دستمزدها دير داده شود و همه ‌چيز در هوا باشد و كار از قاعده و قانون درستي پيروي نكند وضع بر همين منوال خواهد بود.

انتهای پیام/1700
 
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
لینک کوتاه : https://shakheskhabar.ir/215151

نوشته های مشابه

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.