به گزارش خبرنگار فرهنگ‌وهنر شاخص، "تنها هنری مورد قبول قرآن است که صیقل دهنده اسلام ناب محمدی (ص)، اسلام ائمه هدی (ع) اسلام فقرای دردمند، اسلام پابرهنگان، اسلام تازیانه خوردگانِ تاریخِ تلخ و شرم‌آور محرومیت‌ها باشد." این بخش از پیام «منشور هنرمندان» امام خمینی(ره) محور اصلی سخنانش است.
هفته هنر انقلاب اسلامی بهانه‌ای میشود تا باب گفت‌وگو با جوان‌ترین مدیر استان قزوین، آن هم در جبهه فرهنگ و هنر را باز کنیم؛ می‌گوید: نوع مصاحبه و مواجهه مدیران به شکل کت و شلواری و اتوکشیده را خیلی نمی‌پسندد، آن هم حداقل برای گام دوم انقلاب.
محمدرضا امامقلی، جوان‌ترین مدیر استان قزوین در ریاست حوزه هنری استان قزوین است که به تازگی سکان اداره این مجموعه فرهنگی-هنری را به دست گرفته است، مدیر دهه شصتی که فرزندِ قزوین و زاده سال 1368 در این دیار مینودری است.
وی دانش آموخته مهندسی نرم افزار و کارشناسی ارشد ارتباطات اجتماعی از دانشگاه صداوسیما است که در وهله اول خود را مستندساز می‌داند، پیش از اینکه مدیر فرهنگی باشد.
امامقلی آثار شاخصی از جمله مستندهای "آقای نخست وزیر"، "خوره"، "کالای کشتار"، "کربلای4" که درباره رزمندگان قزوین در عملیات کربلای چهار است و اخیرا هم "نوزده نوزده" را در کارنامه خود دارد که البته همچنان در این عرصه فعال بوده و تهیه‌کنندگی آثار جدید را در دست دارد.
این مدیر جوان در گفت‌وگوی اختصاصی با شاخص، می‌گوید: افتخار میکنم که جامعه هنرمندان من را در بین خودشان بپذیرند اما خود را بیشتر هنرجو می‌دانم تا هنرمند.
مسجد نقطه عطف همه اتفاقات خوب زندگی‌ام است
وی مسجد را نقطه عطف زندگی‌اش برای حضور در عرصه هنر می‌داند و تاکید می‌کند: همه اتفاقات خوب زندگی‌ام از مسجد آغاز شده است، از نوجوانی در کتابخانه و کانون فرهنگی مسجد ابوالفضلی واقع در خیابان منتظری قزوین که اتفاقا از نقاط جنوب شهر و کمتربرخوردار است، فعالیت می‌کردم.
این مقام مسئول ادامه می‌دهد: بعدها هم در هیئت امام حسن مجتبی(ع) برای فعالیت در حیطه فیلمبرداری و عکاسی تشویق شدم و کار کتاب هم انجام می‌دادم؛ به مرحله انتخاب رشته تحصیلی رسیدم که به حوزه فیلمسازی علاقه‌مند بودم اما متاسفانه قزوین هنرستان دارای رشته‌های هنری و فیلمسازی را نداشت که لاجرم انتخابی جز رشته گرافیک و کاپیوتر را نداشتم.
امامقلی اضافه می‌کند: از آنجایی که علاقه خاصی به تدوین فیلم داشتم وارد رشته کامپیوتر شدم و تا مقطع کارشناسی ادامه تحصیل دادم اما دغدغه همیشگی ذهنم این بود که چرا در شهرم مکانی نبود که یک دانش‌آموز براساس علاقه‌ای که دارد در رشته هنر بتواند ادامه تحصیل دهد.
وی عنوان می‌کند: در آن زمان با وجود معدل بالایی که داشتم، تشویق می‌شدم تا در رشته ریاضی یا تجربی تحصیل کنم اما معتقد بودم که باید در رشته فنی و حرفه‌ای ادامه تحصیل دهم؛ وقتی به مقطع کارشناسی ارشد رسیدم دیگر تجربه ساخت فیلم داشتم یعنی همزمان با ادامه تحصیل، کار تجربی را هم ادامه دادم.
رئیس حوزه هنری قزوین می‌افزاید: چون در قزوین بستر مناسبی برای شناخت استعدادها و رشد استعدادها نبود مجبور به مهاجرت شدم و سختی رفت و آمد به تهران و شرکت در دوره‌های آموزشی را به جان خریدم که خوشبختانه در آنجا هم روی من ریسک و سرمایه گذاری کردند و اجازه دادند که تمرین و تجربه کنم.
امامقلی تصریح می‌کند: توانستم از تجربه‌هایم یاد بگیرم و بتوانم فیلمسازی را به صورت حرفه‌ای ادامه دهم اما دغدغه همیشگی‌ام باقی ماند که چرا باید مسیر رشد شخصی در شهری مثل قزوین که در فاصله کمی از تهران قرار دارد تا این اندازه سخت باشد و یکی از دلایلی که اکنون به قزوین بازگشتم، همین است که بتوانم این موانع و محرومیت‌ها را رفع کنم.
وی می‌گوید: پدرو مادرهای زیادی از قزوین با من تماس داشتند که فرزندانشان علاقه‌مند به فیلمسازی بودند اما در قزوین امکاناتی برای این دانش‌آموزان نبود؛ تا اینکه با طرح مسئله مدیریت حوزه هنری قزوین از سوی ریاست حوزه در کشور، علی رغم اینکه خیلی موافق ورود به حوزه مدیریت نبودم اما وقتی به این استعدادها فکر می‌کردم که زمینه فعالیتشان میسر نیست و با مرور گذشته خودم واقعا وجدانم اجازه نمی‌داد که نپذیرم و در نهایت هم تصمیم گرفتم و امیدوارم که در مقابل مردم شرمنده نباشم.
این مدیر جوان درباره حال و اوضاع فرهنگی-هنری قزوین بیان می‌کند: مشکل و مسئله در این زمینه زیاد است و ما یکسری مشکل داریم که باید به مسئله تبدیل شوند؛ برای مثال نبود هنرستان حرفه‌ای فیلمسازی در قزوین و دانشکده هنر نیز از آن جمله است و مشکل دیگر این است که ما بازار هنر را نمی‌شناسیم و برای اقتصاد هنر در قزوین کاری نکردیم.
اقتصاد هنر و راهبری هنر در قزوین نادیده گرفته شده است
امامقلی ادامه می‌دهد: باید این مشکلات به مسئله تبدیل شود و وضع موجود را احصاء و وضع مطلوب را ترسیم کنیم تا به یک صورت‌بندی تبدیل شود؛ یعنی باید ببینیم کجاییم، چه میخواهیم و بعد حرکت کنیم و راهکار ارائه دهیم تا به هدف برسیم لذا مشکلات زیادی داریم که به مسئله تبدیل نشده است.
وی در ادامه تاکید می‌کند: در زمینه مدیریت فرهنگی در استان قزوین با تمام تلاش‌هایی که انجام شده اما به صورت‌بندی مسئله‌ها نپرداختیم، یعنی مدیران فرهنگی ما صرفا به فعالیت فرهنگی پرداخته‌اند اما به بُعدهای راهبری، گفتمان سازی و الهام بخشی کمتر پرداخته شده است.
رئیس حوزه هنری قزوین با بیان اینکه فعالیت‌های فرهنگی انجام شده هم زیاد عطف به نیاز استان نبوده است، ابراز می‌کند: ما وقتی فعالیت‌های فرهنگی را تعریف می‌کنیم ابتدا باید بدانیم که نظام مسائل استان چه چیزهایی است که متناسب آن فعالیت کنیم.
وی اذعان می‌کند: اینکه هنر از درون هنرمند جوشش دارد، اتفاق خوبی است اما مادامی که با مسئله مواجهه نداشته باشد آن جوشش درونی منتج به حل مسئله‌ای یا مشکلی از جامعه و کشور نمی‌شود، وقتی ما در دفاع مقدس با شهید آوینی به عنوان یک هنرمند مسئله محور مواجه می‌شویم، به خاطر شناخت دقیق او از وقایع است که عازم جنگ یا پیش از آن وارد جهاد میشود و "خان گزیده‌ها" را می‌سازد.
این مقام مسئول اضافه می‌کند: هنرمند ما وقتی با مسائل روز مواجهه نداشته و آشنا نباشد قطعا اثر هنری او تجلی و تبلوری از آن چیزی که باید در کشور حل شود، ندارد و مورد اقبال مخاطب هم قرار نمی‌گیرد؛ متاسفانه در سیاست گذاری فرهنگی ما توجه دقیقی به مدیریت خلاق برای حل مسائل نشده و صورت‌بندی دقیقی هم از نظام مسائل استان وجود ندارد.
امامقلی اذعان می‌کند: کار زمین مانده و انجام نشده زیادی داریم و تا ترسیم آن مواردی که مقام معظم رهبری در گام دوم انقلاب از ما می‌خواهند نیز فاصله زیادی داریم به طوری که ما از مفاخر شهرمان نام می‌بریم اما کار عملی اثرگذاری برای ماندگاری و تبیین سبک زندگی آن‌ها انجام نشده است و تولید هنری در تراز این اشخاص نداشتیم.
وی با بیان اینکه ظرفیت‌های بالقوه‌ای داریم که بالفعل نشده است، می‌گوید: باید ببینیم در زمینه اقتصاد هنر استان چه کرده‌ا‌یم و چه میزان توانستیم شعارها را عملی کنیم چراکه در شعار می‌گوییم قزوین پایتخت خوشنویسی است اما چه میزان از این محصولات را به کشورهای همسایه صادر کردیم درحالی که به راحتی می‌توان از این طریق ارزآوری کرد.
کاهش آسیب‌های اجتماعی نیازمند مداخله فرهنگی است
رئیس حوزه هنری قزوین بیان می‌کند: برای شناسایی نیروهای بالقوه چند راهکار وجود دارد که یکی از موارد برگزاری رویداد و شرکت در سایر رویدادهایی است که دستگاه‌ها برگزار می‌کنند تا بتوان استعدادها را شناسایی کرد که شرایط کرونا این اجازه را نمی‌دهد اما ما بیکار ننشسته‌ایم و با ارگان‌هایی مثل جبهه فرهنگی، آموزش و پرورش و سازمان تبلیغات ارتباط گرفتیم تا افرادی که شناسایی کردند را به ما معرفی کنند که در این زمینه یک لیستی تهیه شده است.
به گزارش شاخص، اکران فیلم در زندان قزوین، مناطق محروم و حاشیه‌ای استان و اکران فیلم برای کودکان کار و اجرای طرح "کتاب مهر" برای تامین کتاب کتابخانه زندان قزوین نیز از جمله کارهای جدیدی بود که با حضور مدیرجوان حوزه هنری قزوین در این استان اجرایی شده که بازخورد رسانه‌ای چشمگیری هم داشته است.
امامقلی در این باره به خبرنگار ما می‌گوید: حوزه هنری باتوجه به اینکه کنش‌گری انقلابی را برای خود به عنوان یک ماموریت تعریف کرده است و در چارچوب اسلام ناب هم هنری مورد پذیرش قرآن است که طبق بیان امام راحل نیز صیقل دهنده اسلام ناب و هنر فقرای دردمند، پابرهنگان و تازیانه خوردگانِ تاریخ شرم‌آور محرومیت‌ها باشد؛ بنابراین حوزه هنری نمی‌تواند نسبت به مشکلات و مسائل فرهنگی جامعه بی‌تفاوت باشد و باید نقش‌آفرینی و مداخله فرهنگی برای رفع مسائل اجتماعی داشته باشد.
وی تاکید می‌کند: معتقدیم که اگر این بخش‌ها را جدی بگیریم نیز بسیاری از آسیب‌ها را بهتر می‌توانیم پیشگیری کنیم لذا ما درصددیم تا عوامل آسیب را کمتر کنیم؛ از این رو زمانی که در زندان یا بین کودکان کار قرار داریم هدف اصلی ما این است که مداخله فرهنگی برای کاهش آسیب‌ها داشته باشیم چون ارتقاع آگاهی و فرهنگ اهمیت زیادی در کاهش آسیب‌های اجتماعی دارد.
این مقام مسئول با بیان اینکه حوزه هنری کار برای محرومین جامعه را عبادت می‌داند، اذعان می‌کند: بازخوردهای خوبی را طی اجرای این طرح‌ها از جامعه هدف دیدیم و تقریبا در تمامی شهرستان‌های استان قزوین اکران فیلم داشتیم.
امامقلی با اشاره به یکی از خاطراتش در زمان اکران فیلم در یکی از شهرهای کمتربرخوردار قزوین می‌گوید: در زمان پخش فیلم مکالمه بین دو خانم را شنیدم که یکی به دیگری می‌گفت: "40 سالم است و 30 سال است که به سینما نرفته‌ام" مشاهده چنین این مسائلی برای ما که کار مدیریت فرهنگی انجام می‌دهیم بسیار سخت است.
این مدیر جوان یادآور میشود: دو هزار جلد کتاب با پویش مردمی "کتاب مهر" به زندان قزوین ارسال کردیم که این طرح خود یک الگو برای سایر استان‌ها شد چراکه کتابخانه زندان خیلی غنی نبود و با این طرح میزان کتاب‌های آن سه برابر شد.
وی درباره ادامه‌دار بودن طرح‌ها ابراز می‌کند: دو تفاهمنامه با بهزیستی و سازمان زندان‌ها برای پخش فیلم در زندان و کمپ‌های ترک اعتیاد در حال انعقاد است و همچنین خانواده‌های زندانیان می‌توانند از امکانات حوزه هنری از جمله سینما و کلاس‌ها به طور رایگان بهره‌مند شوند؛ فصل‌های بعدی "کتاب مهر" هم در راه است که مناطق روستایی و کمپ‌ها مدنظر قرار دارد.
فاصله از تولیدهنری برابر است با یک مدیرمعمولی که مصائب هنرمندان را نمی‌داند
به گزارش شاخص، شاید برایمان جالب باشد که بدانیم یک مدیر چه کارهایی را در طول روز انجام می‌دهد و روزش را چطور می‌گذراند، طبیعتا یک مدیر علاوه‌بر امورات روزمره‌ای که با سایر افراد ممکن است مشترک باشد، وظایف، برنامه‌ها و دغدغه‌های متفاوت و مضاعف‌تری را بر عهده دارد که خواه‌ناخواه مدل زندگی او را با سایرین متمایزتر می‌کند به ویژه که اگر یک مدیر جوانِ گام دوم انقلابی باشد.
در بخشی از این گپ و گفت با رئیس حوزه هنری استان قزوین، از او میخواهیم عمده کارهایی که از آغاز روز تا پایان کارش انجام می‌دهد را برایمان ترسیم کند و حتی بگوید که دنیای مدیریت چه رنگ و طعمی دارد؟
امامقلی در پاسخ به این سوال ما ابتدا به محل سکونتش اشاره دارد که هم در تهران و هم قزوین است و می‌گوید: روزهایی که در تهران باشم بعد از نماز صبح به سمت قزوین حرکت میکنم و اول وقت اداری به محل کار می‌رسم و کار را با قرائت آیاتی از قرآن آغاز میکنم و بعد هم ارتباط با همکاران و چک کردن کارهای روزانه است.
وی ادامه می‌دهد: مطالعه روزانه را حتما در برنامه دارم که یک مطالعه در ساحت عمومی و دیگری مطالعه تخصصی که در دو شاخه مدیریت و هنر فیلم سازی است؛ کار آموزش فیلمسازی را همچنان ادامه می‌دهم و کلاس فیلمنامه نویسی هم دارم و به هیچ عنوان نمی‌خواهم کار هنر و تولیدهنری فاصله بگیرم بنابراین همیشه خودم را در تولید امور هنری و تولید فیلم دخالت می‌دهم و اکنون یک پروژه در دست تولید دارم.
این مدیر جوان بیان می‌کند: نمی‌خواهم از فضای هنر و هنرمندان دور باشم چون معتقدم در فضای تولید است که میشود هنرمند رشد پیدا کند و مادامی که از تولید فاصله بگیریم، همان مدیر معمولی می‌شویم که مصائب هنرمندان را درک نمی‌کند. در زمینه راهبردها و تدوین طرح تحول حوزه هنری کشور فعالیت میکنم و مشغول نگارش هستیم تا در حوزه هنری قزوین اجرایی کنیم.
امامقلی با اشاره به برنامه‌‌های دیگر روزانه‌اش عنوان می‌کند: پس از ساعت اداری فراغ بال بیشتری پیدا میکنم برای اینکه جلسات غیررسمی با هنرمندان در حوزه هنری داشته باشم و معمولا تا هشت شب در حوزه حضور دارم؛ ساعاتی از شب را هم در فضای مجازی برای تعامل با هنرمندان و پاسخ به سوالاتی که مخاطبین ارسال می‌کنند نیز فعالیت میکنم.
کار جهادی به معنی بی‌نظم کار کردن نیست بلکه باید مدبرانه و منظم کار کنیم
وی با بیان اینکه زمان کمی برای خانواده‌ام باقی می‌ماند که امیدوارم در اجر خدمت به مردم شریک باشند، می‌گوید: اگر قرار باشد مدیر گام دومی تغییر و تحولی ایجاد کند، در گرو مدیریت جهادی است و کار جهادی هم به معنی بی‌نظم کار کردن نیست بلکه باید مدبرانه و منظم کار کنیم اما طبیعتا حجم کاری بیشتری خواهیم داشت.
این مدیر جوان با تاکید بر اینکه ریسک پذیری عنصر مهمی برای یک مدیر است، اذعان می‌کند: زمانی که در تصمیم‌گیری‌ها به منافع و جایگاه مدیریتی خود در آینده فکر کنیم طبیعا ریسک‌پذیری ما را پایین می‌آورد اما ویژگی جوان این است که ریسک کند و گاهی هیزنه‌اش را بپذیرد و پای تصمیمش بماند و گاهی هم ممکن است خطا کند که باید از این خطاها چشم پوشی و اغماض کرد چون در مسیر رشد است.
امامقلی تصریح می‌کند: کنش‌گری انقلابی به این معناست که جوان یا مدیرانقلابی در هر جا که فکر می‌کند نیاز است نیز مداخله کند لذا مدیر جوان انقلابی باید این ویژگی‌ها را در خود تقویت کند که البته صبر انقلابی هم لازم دارد چراکه همراه کردن بدنه جامعه و مجموعه‌های مختلف نیاز دارد تا این گفتمان جاری و ساری شود و سیستمی که رخوت در آن نفوذ کرده، یک شبه نمی‌تواند به سیستم پویا و فعال تبدیل شود.
وی درباره چگونگی دنیای مدیریت می‌گوید: در دنیای مدیریت به قدری بار مسئولیت سنگینی می‌کند و حساب و کتاب اخروی آن زیاد است که آدم خودش نباید دنبال مدیریت باشد اما زمانی که تکلیف باشد، شرایط متفاوت خواهد بود به طوری که اگر تکلیف نمی‌شد قطعا این عرصه را انتخاب نمی‌کردم.
به گزارش شاخص، از او میخواهیم درباره الگوی مدیریتی که طبق آن حرکت می‌کند برایمان بگوید که در وهله اول مجموعه تحت مدیریت خود را به عنوان یک خانواده بیان می‌کند که نگاه مشارکتی و تعاملی بر مبنای خوداتکایی و صداقت در آن حاکم است.
مهمترین دغدغه‌ام تبیین مدل مطلوب تربیتی هنرمند در تراز انقلاب اسلامی است
این مقام مسئول با بیان اینکه این الگوی مدیریت را در سفیرفیلم هم تجربه کرده است، ادامه می‌دهد: همواره سعی میکنم که به مجموعه کاری خود به شکل یک خانواده نگاه کنم به طوری که تلاش میکنم حوزه هنری تبدیل شود به خانواده حوزه هنری با همان خط قرمزها و حد وحدودها و صمیمیت‌هایی که یک خانواده دارد.
وی می‌افزاید: معتقدم خط کشی‌های مختلف یا طبقه‌بندی اقشار در سیستم اداری خیلی وقت‌ها مانع کار جهادی میشود؛ یکی از ویژگی‌های مدیریت جهادی این است که خط‌های جداکننده را کمرنگ و فضای مودت وهمکاری را تقویت کرد.
امامقلی شهید باقری و شهید کلاهدوز را الگوی خود در کار و مدیریت می‌داند و به ویژگی‌های مدیریتی و راهبری این دو شهید اشاره می‌کند و یادآور میشود: شهید باقری از زمانی در مسیر کارم اثرگذار شد که آغاز بسیاری از فعالیت‌هایم با دیدار مقام معظم رهبری گره خورد.
رئیس حوزه هنری قزوین می‌افزاید: حضرت آقا در این دیدار فرمایشی درباره شهید باقری داشتند که "اگر شهید باقری یک جوان 20 و چند ساله می‌تواند در عرض دو سال به یک استراتژیست جنگ تبدیل شود چرا ما در هنر و رسانه این را نداشته باشیم" و این جمله‌ای کلیدی و طلایی در زندگی من بود.
وی اضافه می‌کند: همیشه در صحنه و میدان بودن، از نزدیک در بحران بودن و مهمتر از همه قوه تحلیل و نظام تحلیلی که با مطالعه زیاد برای خود شکل داده بود از جمله ویژگی‌های بارز شهید باقری است.
امامقلی ابراز می‌کند: شهید کلاهدوز را هم به خاطر شیوه مبارزاتی و نوع تعاملات بیرونی او با جامعه و نوع نگاه و عملیاتش که مبتنی بر شناسایی بوده را الگوی خود قرار می‌دهم و مهمتر از همه اینکه هر دو شهید بزرگوار نیز ساختن انسان‌ها و کادر سازی را مهمترین وظیفه می‌دانستند.
این مدیر جوان بیان می‌کند: اکنون هم معتقدم که رسالت اصلی حوزه هنری ساختن انسان است تا تولید یک اثر هنری؛ چراکه انسان اگر ساخته شود در آن زمان نیز اثری که تولید می‌کند هم تجلی چیزی خواهد بود که در درون اوست.
وی در پایان می‌گوید: مهمترین دغدغه‌ام این است که مدل مطلوب تربیتی هنرمند انقلاب را بتوانیم با تجربیاتی که داریم در استان قزوین پیاده و اجرا کنیم و الهام بخش سایر استان‌ها هم برای تربیت هنرمند در تراز انقلاب اسلامی باشیم.
انتهای پیام/ 1300
