به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر شاخص، خاطرات دلپذیر کودکی‌های خیلی از ماها گره خورده با نام و یاد امام حسین و محرم، همان آقایی که طعم عطش عشقش لحظات زندگی ما را شیرین‌تر کرده است.
یاد دوران کودکی، همان زمان که دست در دست پدر، به چایخانه هیات رفته و نظاره گرعشقبازی قوری چای برسر استکان‌های لب طلایی می‌بودیم، مداح می‌خواند، پدر زیر لب زمزمه می‌کرد، اشک می‌ریخت و چایی!
پسرفاطمه فرمود که جان در تعب است، اصغرم تشنه لب است/ طفل شش ماهه ام از سوزعطش مضطرب است، اصغرم تشنه لب است
طبق کشی‌ها، دسته‌های سینه‌زنی، بوی ناب چای روضه، رنگ سیاه پرچم‌ها، طعم خوش غذای نذری، روضه خانه امینی‌ها، صدای ضجه و فریاد یاحسین عزاداران در خانه آسیدجمال و هیاهوی دستجات، صدای طبل و سنج در شب تاسوعا و عاشورا! امام حسین چه بازار گرمی دارد، هرکس هر آنچه دارد برای او به طبق اخلاص می‌گذارد.
امامزادگان قزوین ملجا عزاداران حسینی
مجید جلیلوند خادم چهل و اندی ساله امام حسین در خصوص سنت قزوینی‌ها در ایام دهه اول محرم به خبرنگار شاخص، گفت: هیات‌های ریشه دار قزوین از شب چهارم محرم برای عرض تسلیت و سینه زنی به صورت دید و بازدید به هیآت دیگر می‌رفتند، مثلا هیئت جعفری که در مسجد سرگل قزوین بود به سمت مسجد شهید ثالث می‌رفت و در آنجا به عنوان مهمان به عزاداری و ذکر مصیبت می‌پرداختند.
وی خاطر نشان کرد: این دید و بازدیدهای حسینی تا شب هفتم ادامه داشت و در شب هفتم تقریبا تمام مساجد و تکایای قزوین به حرم مطهر بی بی شهربانو، شب هشتم به حرم مطهرامامزاده علی و آمنه خاتون و شب نهم به امامزاده سلطان محمد و امامزاده اسماعیل می رفته و در این مکان‌های متبرک به عزاداری و سینه زنی مشغول می‌شدند.
جلیلوند افزود: در مسیر حرکت هیات‌ها معمولا شهروندان قزوینی با بخش شربت، شیر و غذای نذری از عزاداران حسینی استقبال می‌کردند.
این خادم الحسین با بیان اینکه در شب دهم و روزعاشورا همه هیات‌های قزوین در امامزاده حسین(ع) جمع می‌شدند، گفت: این عزاداری ها از 9صبح شروع می شد به دلیل ازدحام جمعیت تا عصر طول می‌کشید، دسته جات حسینی در راه به حسینیه امینی‌ها و آقا سید جمال هم سر زده و در آنجا سینه زنی می‌کردند.
وی طبق کشی را از دیگر سنت‌های مخصوص قزوین نامبرد و افزود: دسته‌های سینه زنی طبقى از چوب به ارتفاع حدود یک و نیم متر و قطر یک متر که بیشتر قسمت‌هاى آن آینه‌کارى شده تهیه کرده و جوان‌ترها این طبق استوانه‌اى شکل را بر سر گذاشته حمل مى‌کردند.
جلیلوند تاکید کرد: سبک نوحه دستگاه که مختص شهر قزوین است، از دیگر سنت‌هایی است که هنوز در مساجد ریشه‌دار قزوین چون مسجد سرگل و آقا معصوم دیده می‌شود، سبکی که تلفیقی از ذوق ادبی و قریحه موسیقایی است که در واقع به بخشی از نوحه می‌گویند که تعداد ارکان شعر روندی متغیر دارد که این روند می‌تواند یا افزایشی باشد یا کاهشی و به تبع این تغییر، تعداد ضربه های سینه هم تغییر خواهد کرد.
وی ادامه داد: دستگاه ها در نوحه دستگاهی به ۵ دسته ساده، پاره دار، دوتایی، معکوس، تکه تکه و ناقص تقسیم بندی می شوند.
کسبه بازار بانیان اصلی مراسمات روضه
حاج رحیم یکی از پیرغلامان امام حسین (ع) در گفتگو با خبرنگار شاخص اظهار داشت: قدیم ترها در خود بازار قزوین مراسمات عزاداری در دهه اول تا روز سوم شهادت سالارشهیدان و یاران با وفایش برگزار می شد.
وی ادامه داد: کسبه بازار قزوین که خود از بانیان مراسمات عزاداری در این ایام بودند، با ایجاد تکیه هایی در دل بازار و پخش نذری نام و یاد شهدای کربلا را زنده نگه می داشتند.
این خادم الحسین بیان کرد: یکی از آیین‌هایی که در گذشته در قزوین انجام می‌شد و امروز خیلی کم‌رنگ شده اما به شکل‌های مختلف انجام می‌شود، آیین سیاه‌پوشان بود که سه روز مانده به آغاز محرم‌الحرام، برای ورود به این ماه مساجد، تکایا و حسینیه‌ها سیاه‌پوش و بیرق سیاه و طَبَق‌های چراغ و علامت‌ها برپا می‌شدند.
حاج رحیم خاطر نشان کرد: روضه خوانی در حسینیه آسیدجمال که به بیش از صد سال قدمت دارد، روضه خانه خیابانی روبروی بازارچه سپه، خانه امینی‌ها و شهیدی در دهه اول محرم، روضه در دیوان خانه قزوین و خانه ابوترابی ها از ریشه دارترین مراسمات روضه های شهر قزوین است که هنوز هم با شور و حرارت خاصی درب آن برای عاشقان امام حسین باز است.
این پیرغلام امام حسین(ع) با بیان اینکه هنر تعزیه در قزوین سابقه دیرین دارد، افزود: با فرا رسیدن ماه محرم در نقاط مختلف شهر، این مراسم برگزار می شد، خانه شهید بابایی جز امکانی بود که این هنر را در دهه اول محرم به نمایش می گذاشت و خود شهید هم در آن هنرنمایی می کرد.
وی ادامه داد: تعزیه در روستای حصار خروان از توابع شهرستان البرز از اعتبار و سابقه دیرینه ای در این زمینه برخوردار است.
حاج رحیم با اشاره به دسته زنان بنی اسد در قزوین تصریح کرد: زنان قزوینی هر ساله در روز سیزدهم ماه محرم، در مسجد علی اکبر (ع) این شهر جمع شده، تا نمادین پیکر مطهر یاران امام حسین (ع) خاک کنند.
وی در پایان گفت: در این مراسم عده‌ای از زنان بیل و کلنگ برداشته و برخی دیگر پیکرهای پارچه‌ای بی جان در تابوت حمل می‌کنند، دور شهر تشییع و دوباره به مسجد برای عزاداری برمی‌گردند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی شاخص، آیین‌های متعدد و متنوعی در ایام سوگواری امام حسین (ع) در قزوین مرسوم و متدوال بوده که اگر چه برخی از آنها به بوته فراموشی سپرده شده اما بیشتر از آن ها همچنان با شور خاصی در سرتاسر شهر پابرجاست، هیات های قزوین اگرچه به فراخوز زمان شاید به لحاظ ساختاری تغییر کرده اند، اما آنچه نمی توان نادیده گرفت؛ شور و اشتیاق حسینی است که تا زمان پابرجاست از حرارت آن کاسته نشده و نخواهد شد؛ دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نشد.
انتهای پیام/2001
