محمود داوران در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی شاخص، درباره وضعیت باغستان سنتی قزوین اظهار کرد: منابع تأمین آب باغستان سنتی از پنج رودخانه‌ای که از ارتفاعات شمالی به سمت باغستان روانه می‌شوند، تامین می‌شود که اکنون باتوجه به شرایط کم‌آبی وضعیت مناسبی ندارد.
وی با اشاره به وضعیت خشکسالی در سال جاری افزود: امسال استان قزوین مانند سراسر استان‌های کشور دچار خشکسالی است و چون در باغات این استان تعداد محدودی چاه برای آبیاری کشاورزی وجود دارد لذا باغستان سنتی از استفاده از آب‌های زیرزمینی محروم است.
مسئول تشکل جنبش سبز باغستان سنتی قزوین بیان کرد: با توجه به اینکه تنها رودخانه‌ها به عنوان منبع تامین آب باغستان هستند؛ امسال به دلیل کم‌آبی به خیلی از مناطق باغستان آب نرسیده به طوری که اکنون محل‌های بسیاری از باغستان، حتی یک بار هم آب از رودخانه دریافت نکرده‌اند.
داوران اضافه کرد: اگرچه خشکسالی ادواری در سال‌های قبل نیز وجود داشته اما بخشی از محرومیت آب باغستان به سوءمدیریت شهری باز می‌گردد، چون برداشت‌هایی بی‌رویه‌ای به منظور کاربری‌هایی غیرضرور صورت می‌گیرد.
وی ادامه داد: با توجه به کاربری‌های ایجاد شده به منظور گردشگری و افزایش جمعیت در سکونت‌گاه‌های بالادست؛ مصارف آب افزایش می‌یابد، همچنین احداث دریاچه‌ها در بوستان فدک و برداشت آب توسط موتور از رودخانه ارنجک از جاری شدن آب در رودخانه جلوگیری می‌کند.
شهرداری با ایجاد کابری‌های مختلف به عنوان تهدیدی برای باغستان است
مسئول تشکل جنبش سبز باغستان سنتی قزوین ابراز کرد: متاسفانه اکنون خود شهرداری به عنوان رقیب باغستان محسوب می‌شود چون وقتی باغستان تشنه است؛ تامین آب استخرهای بوستان فدک و سافاری پارک که امری غیرتولیدی است نباید در اولویت باشد.
داوران بیان کرد: بنابراین برداشت در بالادست توسط جمعیت‌هایی که در غالب نقاط روستایی افزایش پیدا کردند و همچنین بخش‌هایی که به خود مدیریت شهری بازمی‌گردد مانند بوستان فدک موجب شده که فشار به باغستان و باغداران وارد شود.
وی اذعان کرد: چندی پیش مدیریت شهری با تبلیغاتی که انجام داده بودند در نظر داشتند که با احداث سد پلاستیکی آب رودخانه ارنجک را به منظور استفاده برای تفرجگاه ذخیره کنند که خوشبختانه این پروژه با فشار افکار عمومی و نهادهای مدنی متوقف شد.
کاربری‌ها باید متناسب با منابع آبی تعریف شوند
مسئول تشکل جنبش سبز باغستان سنتی قزوین اظهار کرد: زمانی که منابع آبی محدود است، هنر برنامهریزی و مدیریت این است که متناسب با محدودیت‌ها، تعریف کاربری‌ها انجام شود که متاسفانه این هنر در استان قزوین بسیار ضعیف است و در حوزه مدیریت شهری برنامهریزی درستی وجود ندارد.
داوران افزود: با توجه به عدم برنامهریزی در مناطق مختلف مانند هفت سنگان، نیاوران، شهرک عظیمیه نیز شهرک‌سازی صورت می‌گیرد درحالی که الفبای برنامهریزی شهری این است که پیش از هرگونه توسعه شهری و ایجاد کاربری‌های جدید ابتدا منابع آب آن در نظر گرفته شود.
وی بیان کرد: تمام این برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته در حوزه آمایش سرزمین استان بدون رعایت آموزه‌ها صورت می‌گیرد که همگی آب‌بر هستند و این اقدام موجب تحمیل فشار بر منابع آبی خواهد شد و از طرفی اکنون باغستان در شرایط بی‌آبی به سر می‌برد و متاسفانه کسی صدای فریاد باغداران را از کمبود آب نمی‌شنود .
مسئول تشکل جنبش سبز باغستان سنتی قزوین ابراز کرد: متاسفانه آب محدودی که از کانال آب طالقان به باغداران تحویل می‌دهند به هیچ وجه کفاف نمی‌کند و از طرفی انتقال آب از سد طالقان بعد از عید صورت گرفت که چون دوره آبیاری باغستان از ۱۵ دی‌ماه آغاز می‌شود، متناسب با نیاز باغداران نیست.
داوران با بیان اینکه باغستان سنتی قزوین بیش از هزار سال قدمت دارد، عنوان کرد: وسعت باغستان حدود پنج هزار هکتار بود که اکنون به علت سوء مدیریت شهری تنها ۲هزار و ۷۸۴ هکتار از آن باقی مانده است که باید به آن رسیدگی شود چراکه این باغستان در سال ۹۳ به ثبت ملی رسیده است و درواقع به عنوان یک پدیده طبیعی و تاریخی محسوب می‌شود.
باغستان سنتی قزوین نیاز به برنامهریزی و توجهات ملی دارد
وی اذعان کرد: زمانی که یک پدیده تاریخی و طبیعی به ثبت ملی می‌رسد نیاز به توجهات ملی، برنامهریزی و بودجه ملی خواهد بود همچنین مدیریت استان باید شایستگی استفاده از چنین پدیده‌ای را به نفع استان و مردم داشته باشد که متاسفانه تاکنون بروز نداده و میراث فرهنگی قزوین تاکنون در عمل هیچ اقدامی برای این موضوع انجام نداده است.
مسئول تشکل جنبش سبز باغستان سنتی قزوین ادامه داد: اکنون از طریق احداث انواع کاربری‌ها مانند پارک‌سازی، آرامستان، مسکن، احداث پل، جاده و کارخانه به حریم باغستان نفوذ می‌شود در حالی که اگر محیط اطراف باغستان را که حدود ۵۰ کیلومتر است، مرزبندی و مشخص کنیم کسی به مرز باغستان تجاوز نخواهد کرد.
داوران افزود: قطعا اگر مرزها مشخص نشود هرکس می‌تواند نفوذ کند اما اگر مرزبندی صورت گیرد مالک‌ها، میراث فرهنگی و فعالین محیط زیست می‌توانند برای رسیدگی به این موضوع در دادگاه شکایت کنند در غیر این صورت حفاظت از آن مشکل است و پشتوانه قانونی آن تضعیف می‌شود و این موضوع سال‌ها ادامه دارد و کسی پاسخگو نیست.
وی در پایان گفت: در مجموعه مدیریت شهری، شهرداری، شورای شهر، میراث فرهنگی، جهادکشاورزی، راه و شهرسازی و نهادهای مربوط دیگر و در نهایت استاندار باید در رابطه با این میراث پاسخگو باشند و این موضوع را در شورای اداری مطرح و مشکلات ناشی از کم‌آبی و خشکسالی باغستان بررسی و به صورت شفاف برای شهروندان تشریح شود.
انتهای پیام/۱۰۰۳
